Een oogje in het zeil

Onlangs viel ik in op een school bij groep 7. Vooraf krijg ik geen informatie behalve belangrijke zaken rondom de dagindeling of medische zaken die van belang zijn. Af en toe bel ik van te voren, bijvoorbeeld wanneer de school voor het eerst samenwerkt met een werelddocent. Maar meestal ga ik gewoon op de bonnefooi. Vooraf stem ik af op de groep en voel ik wat deze groep van mij nodig heeft. Over afstemmen zal ik jullie later meer vertellen, dus houd de blogs in de gaten.

De directrice van de school laat mij binnen en verteld mij een aantal zaken rondom de dagindeling. Ik scan de klas en kijk naar de indeling. Ik zie gezellige groepjes en een aantal spullen op de tafels liggen. Dat geeft mij de indruk dat de kinderen ruimte krijgen om tijdens de lessen zichzelf te vermaken met iets waar ze hun veilig bij voelen. Voor de één is dat kleuren en voor de ander het lezen van een Donald Duck.

''Er zijn een aantal kinderen die je in de gaten moet houden'', merkt de directrice op. Meteen besluit ik haar in de rede te vallen en vraag haar voorafgaand aan de dag geen uitspraken te doen over de kinderen. Ik wil zo neutraal mogelijk de dag beginnen en iedereen een eerlijke kans geven. De directrice beaamt mijn antwoord en beloofd zo af en toe langs te komen om te kijken wat de kinderen doen.

Het is een gezellige groep, dynamisch met een fijne energie. Met vlagen onrustig maar prima te controleren naar de basis, even weer de ''respect regel'' opscherpen en de benen strekken, dan is deze groep in balans. Om in één dag te ontdekken wat een groep nodig heeft, of eigenlijk in het eerste halfuur, is best een opgave. Je moet scherp zijn op opvallende dingen en elkaar leren kennen op een respectvolle manier. Duidelijkheid is hierin een vuistregel, dit is wat kinderen nodig hebben. Er wordt weleens gezegd dat je als meester of juf in de eerste periode streng moet zijn om later de touwtjes te kunnen laten vieren maar deze methode valt over te discussiëren. Ik denk dat het van belang is om vooral jezelf te zijn, kwetsbaar en open. Kinderen hebben behoefte aan duidelijkheid en willen weten wat ze aan je hebben. Vertrouwen hebben op het proces is de sleutel tot succes!

Terug naar het onderwerp van deze blog... Hét welbekende groepje van de klas. Aan het eind van de dag komt de directrice bij mij om te vragen hoe ik dag heb ervaren. Ze had positieve geluiden gehoord van de kinderen en was wel nieuwsgierig hoe ik erin stond. Ook vroeg ze mij of mij hét groepje ook was opgevallen en ze noemde de namen. Ik kon mij niet vinden in haar beleving maar herkende wel gedrag wat voor mij dagelijkse kost is bij kinderen in deze leeftijdscategorie. Hormonen gieren door hun lijf en het verwerven van eigen identiteit is aan de orde van de dag, daarbij kun je bepaalde gedragingen niet uitsluiten, laat staan in de kiem smoren. Het is van groot belang voor het ontwikkelen van identiteit en het vinden van jouw plaats binnen een groep om ruimte te geven aan dit gedrag. Wij als professionals zijn er om steun te bieden, het goede voorbeeld te geven én vertrouwen te geven aan de leerlingen die dit het hardste nodig hebben.

Ik vertel de directrice dat er juist andere kinderen zijn die mij meer opvielen, de stille kinderen die ''in de maat'' lopen. De kinderen die geen één keer hun hand opstaken bij een vraag. De kinderen die zo onopvallend mogelijk de dag door proberen te komen. Die kinderen vielen mij op. Ik vertel dat ik enorme talenten heb ontdekt bij die kinderen en dat het tijd wordt hier erkenning aan te geven.

Dat wat aandacht krijgt groeit en zo zal het gedrag van ''het welbekende groepje'' ook groeien. Laten we eerst eens stoppen met het benoemen van deze kinderen, het letterlijk een naam geven drukt een stempel op het gedrag. Terug naar de basis, open en kwetsbaar, een nieuw begin en vandaaruit groeien naar eigen identiteit. 

Het werd een mooi verhelderend gesprek en ik heb mijn steentje bijgedragen... Dankbaar werk!

Wil je graag reageren op deze blog of meer weten over mijn werk en visie? Laat dan een reactie achter en ik reageer met liefde!

Liefs Idske